การแต่งกายของสตรีในราชสำนักสยาม ยุครัชกาลที่ 5

ในช่วงต้นรัชกาลที่ 5 สตรีชั้นสูง ไว้ผมทรงดอกกระทุ่ม แต่งกายตามธรรมเนียมดั้งเดิมของราชสำนัก คือ “นุ่งยกห่มตาด” ในวาระโอกาสสำคัญในบางครั้งสวมเสื้อคอตั้ง แขนกระบอกตัดเย็บตามแพทเทิร์นตะวันตก ด้วยผ้าเยียรบับ

ในชีวิตประจำ สวมใส่เสื้อผ้าเรียบง่าย คือ ห่มสไบแพรจีบ นุ่งโจงกระเบน และอาจสวมเสื้อกระบอก ตามความเหมาะสมของโอกาส
ต่อมาเมื่ออิทธิพลการแต่งกายอย่างตะวันตกแพร่หลาย เสื้อลูกไม้สีขาว ได้กลายเป็นที่นิยม สไบที่เคยห่มหน้ากว้าง ได้ปรับให้เล็กแคบลง โดยเย็บให้เป็นแถบเล็กๆ สะพายเฉียงไหล่ และมัดไว้เป็นปมที่สะโพก นุ่งโจงกระเบน ผ้ายกดอกสีสันสดใส ใส่ตามสีประจำวัน สวมถุงน่อง และรองเท้าส้นสูงตามแบบตะวันตก


ในช่วงยุครัชกาลที่ 5 เกิดความเปลี่ยนแปลง เกี่ยวกับการแต่งกายหลายประการ มีการผสมผสาน ธรรมเนียมการแต่งกายดั้งเดิมให้เข้ากับค่านิยม
การแต่งกายของชาติตะวันตก สะท้อนให้เห็น ถึงความพยายามเปลี่ยนแปลง ปรับตัวของชนชั้นนำไทย ให้มีความทัดเทียมกับนานาอารยประเทศ

Leave a Comment